Okula gitme konusunda yaşanan yoğun endişe olarak da tanımlayabileceğimiz okul fobisi, öğrencinin okula gitme konusunda aşırı isteksiz veya reddedici davranmasına neden olur. Çoğunlukla bu duruma, baş-karın ağrısı, mide bulantısı gibi bedensel şikayetler eşlik eder. Okul öncesi dönemde gelişim sürecinin doğal bir etkisi olarak sık gözlenen okul fobisi, büyük çocuklar ve ileri yaş gruplarında farklı faktörlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Okul fobisinin boyutu ve oluşturduğu sorunlar, kişiden kişiye değişmektedir. Okul fobisinin nedenleri arasında, kaygıya meyilli kişilik yapısı, başarısızlık korkusu, aşırı koruyucu-aşırı hoşgörülü ebeveyn tutumu, ayrılma anksiyetesi, değişikliğe uyum sağlamada güçlük, kardeş kıskançlığı, akran zorbalığı, öğrenme güçlüğü, dikkat eksikliği, hiperaktivite gibi etkenlerden biri veya bir kaçı olabileceği gibi kişiye has farklı durumlar yer alabilir. Sorunun kaynağını doğru anlamak gerekir.
Okul fobisi yaşayan çocuklara kızmak, kınamak ya da kaygısı azalsın diye okula göndermemek doğru yöntemler değildir. Endişenin görece hafif olduğu durumlarda, okula bakış açısını olumluya çevirme çalışmaları, okulda kalış süresinin en az bir saatten başlanarak aşamalı olarak artırılması, gerekirse güvendiği bir yetişkinin bu sürede yanında olması ve aşamalı olarak ortamdan ayrılması, ebeveynlerin öğrenciye bağımsızlaşması yönünde destek olması, başarıların ödüllendirilmesi, okul-akran ortamından kaynaklanan sorunların çözümü üzerine çalışmalarla okul fobisi zamanla ortadan kalkabilir. Özellikle kaygının çok yoğun olduğu ve süreklilik gösterdiği durumlarda, sorunun kaynağının anlaşılması ve tedavisi için uzman desteğine başvurulması önemlidir.